บทที่ 112

ซูเชี่ยวลุกขึ้นยืนทันที

“ตอนนี้เขายังอยู่ข้างล่างเหรอ? ฉันจะไปไล่เขาเอง ช่างเป็นหมาวัดที่คิดจะเด็ดดอกฟ้าจริงๆ”

ขณะที่เธอกำลังจะออกไป ก็ถูกเจียงฉู่ฉู่เรียกไว้

“เดี๋ยวก่อน”

“ฉู่ฉู่?”

ไม่มีใครคาดคิดว่าวินาทีต่อมาเจียงฉู่ฉู่จะยิ้มออกมา แล้วพูดเบาๆ ว่า “พวกเธอให้เขาขึ้นมาเถอะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ